به گزارش الف، بي تفاوتي نسبی بازار تهران نسبت به شوك خبري سنگين ديدار ظريف - كري و گفتگوي تلفني روحاني - اوباما، تحليل هاي متفاوتي را در پي داشته است.
تحليل اول مداخله بانك مركزي و يا انتظار بازار براي مداخله به منظور ثابت نگه داشتن دلار را دليل عدم تغيير مي داند، انتظاري كه با وجود اظهارات صريح رييس كل اين بانك مبني بر به كف رسيدن قيمت دلاري ايجاد شده است.
تحليل دوم، نوسانات اقتصادي را در ميان مدت و بلندمدت معنا دار مي داند. به اين معني كه بهبود شرايط بين المللي نه در چند ساعت كه حداقل در چندين ماه تاثير خود را بر متغيرهاي اقتصادي نشان خواهد داد.
تحليل سوم، اتفاقات امروز را آغاز واقع گرايي اقتصادي و نقطه شروع آب شدن يخ توهم بهبود شديد اقتصادي در اثر ارتباط با آمريكا مي داند. اين تحليل عمدتا از جانب منتقدين اصولگراي دولت سابق مطرح مي شود. منتقديني كه بهبود اقتصادي را در نتيجه اصلاح شيوه هاي مديريت و تصميم سازي اقتصادي، مقاوم كردن اقتصاد و رفع آنچه تحريم داخلي ناميده مي شود، در كنار بهبود شرايط بين المللي قابل تحقق مي داند.
تحليل چهارمي نيز وجود دارد كه مانند تحلیل های اول و دوم معتقد است دليل اصلي وضعيت موجود تحريم است. این تحلیل کمتر بر نقش سوء مدیریت در وضعیت موجود تاکید می کند و راه مقابله را نیز بازگشت به اقتصاد صرف مقاومتي مي داند و نه برقراري رابطه با آمريكا. تحليل مذكور عمدتا از جانب طيفی از نزديكان رييس دولت سابق يا حاميان سابق رييس دولت سابق ابراز مي شود.
بايد منتظر ماند و ديد كداميك از اين تحليل ها در آينده نزديك تر به واقعيت خواهند بود.